Reflexintegratie:

Wat is reflexintegratie?

Om hier een duidelijk antwoord op te geven is het belangrijk om eerst te begrijpen wat primaire reflexen zijn.

Reflexen zijn automatische bewegingen die niet bewust gemaakt worden maar aangestuurd worden door de hersenstam. Deze bewegingen ontwikkelen zich al in de baarmoeder en noemen we primaire reflexen. De primaire reflexen zijn nodig om geboren te kunnen worden en de eerste maanden te overleven. Ze zorgen ervoor dat een kindje gaat ademhalen, drinken en bewegen, dit gaat allemaal vanzelf.

Het is niet de bedoeling dat je kind zijn hele leven bewegingen maakt die aangestuurd worden vanuit de reflexen. Tijdens de eerste levensjaren leert een kind de reflexen onder controle te krijgen en zullen de reflexen overgaan in bewuste bewegingen en levenslange reflexen die nodig zijn voor het verdere leren.
Die ontwikkeling vindt plaats door beweging. Tijdens de beweging worden verbindingen gemaakt in de hersenen. Hoe vaker de beweging gemaakt wordt des te sterker de verbinding is. Hoe steviger de verbinding, hoe bewuster de beweging is. De primaire reflex is dan geïntegreerd, dooft uit in bewuste bewegingen.  De fase van rollen, tijgeren, kruipen, lopen en staan waarbij het hele lijf betrokken is zijn dus heel belangrijk in de ontwikkeling van de reflexen en dus de verdere ontwikkeling van je kind. Reflexen vormen de basis van alles wat er daarna geleerd wordt. Op sociaal, emotioneel, cognitief, motorisch en zintuigelijk gebied. Een kind dat niet of nauwelijks heeft gekropen heeft dus een belangrijke fase overgeslagen. Het overslaan van deze fase en leesproblemen hebben een duidelijke relatie met elkaar. 

Maar het belang van bewegen gaat zelfs nog verder terug. De geboorte is voor reflexen een belangrijk moment. De reflexen helpen het kindje om door het geboortekanaal te bewegen. Wanneer een kindje door middel van een keizersnede is geboren of een andere vorm van geboortetrauma hebben de reflexen niet goed hun werk kunnen doen en blijven zij actief. Op latere leeftijd zie je dit terug bij kinderen die niet goed stil kunnen zitten op hun stoel, onrustig en beweeglijk zijn. De reflexen in de rug en nek zijn nog actief. Niet zo gek als je weet dat bij aanraking de reflex geprikkeld wordt en wil bewegen, daar is die reflex immers voor. Omdat reflexen automatische bewegingen zijn hebben wij er geen controle over en hebben reflexen altijd de overhand. Kinderen die constant wiebelen op hun stoel kunnen er dus niets aan doen, het gaat vanzelf. Dit is maar 1 voorbeeld van een reflex die nog actief is. Door heel ons lichaam zitten reflexen die ieder een eigen functie hebben. Iedere actieve reflex uit zich op een andere manier.

Met deze kennis wordt de benadering van leer- en gedragsproblemen dus heel anders.   
Vanuit het oogpunt van de reflexen ga je je niet bezig houden met de vaardigheid die er mis gaat, maar ga je zoeken naar de achterliggende oorzaak.

Wat doet reflexintegratie:

Herken jij je kind dus in: moeilijk stilzitten; problemen met concentratie; onrustig; bijt veel op vingers, kleding of potloden; struikelt over z’n eigen benen, is motorisch onhandig; tenen lopen; slecht handschrift; terugkerende klachten aan spieren en/of gewrichten; gevoelig voor fel licht of hard geluid; angstig; lijkt slim genoeg maar er komt niet uit wat er in zit; moeite met aangeven van grenzen of respecteren van grenzen; emotionele problemen; kan niet goed rechtop blijven zitten, houdt het hoofd dan scheef of ondersteunt het; leren fietsen en/of zwemmen ging of gaat moeizaam; problemen bij rekenen en/of lezen, etc.

Dan kan het zijn dat er 1 of meerdere reflexen nog actief zijn. Hierdoor moet jouw kind veel harder dan normaal zijn best doen om dingen te leren en taken uit te voeren. Hierdoor kan stress ontstaan waardoor het leerproces niet goed op gang komt. Dit kan zich uiten in leer- en  gedragsproblemen. Alles hangt met elkaar samen.

Bij reflexintegratie gaan we dit fundament resetten. Door middel van bewegingen passend bij de actieve reflex worden de bewegingen voor integratie alsnog gemaakt en wordt op deze manier dus het zenuwstelsel en brein geactiveerd. De nieuwe verbindingen in de hersenen worden gemaakt. Door deze bewegingen vaak en langdurig te herhalen worden deze verbindingen sterker en zal de reflex uitdoven.